- Το άρθρο αυτό αναφέρεται στον ρεαλισμό ως καλλιτεχνικό ρεύμα. Για το φιλοσοφικό ρεύμα του ρεαλισμού, δείτε το άρθρο φιλοσοφικός ρεαλισμός.
Ο ρεαλισμός αποτέλεσε καλλιτεχνικό ρεύμα της ζωγραφικής την περίοδο 1850-1880.
Στα μέσα του 19ου αιώνα ορισμένοι καλλιτέχνες αρχίζουν να απορρίπτουν τον αισθηματισμό του Ρομαντισμού και επιδιώκουν να ξανα-απεικονίσουν τη ζωή με ρεαλιστικό τρόπο.
Χαρακτηριστικά[]
Στη Γαλλία ο ζωγράφος Γκουστάβ Κουρμπέ εξέφρασε τη βασική ιδέα αυτού του ρεύματος, που έγινε γνωστό με τον όρο "Ρεαλισμός", με αυτά τα λόγια: "Η ζωγραφική ... δεν είναι τίποτε άλλο από αναπαράσταση των πραγματικών και συγκεκριμένων πραγμάτων".
Επίσης, όπως γράφει σε μια επιστολή του 1854: "Ελπίζω να κερδίζω πάντοτε τη ζωή μου ασκώντας την τέχνη μου χωρίς να απομακρυνθώ ούτε κατά μία τρίχα από τις αρχές μου, χωρίς να χρειαστεί να πω ψέμματα στην ίδια τη συνείδησή μου, χωρίς να χρειαστεί να ζωγραφίσω ούτε μια πιθαμή μόνον και μόνο για να φανώ ευχάριστος και να αυξήσω τις πωλήσεις μου".
Οι ζωγράφοι και οι λογοτέχνες του ρεαλισμού προσπαθούσαν να απεικονίσουν τη ζωή όπως ήταν, δεν επιδίωκαν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα.
Κυριότεροι εκπρόσωποι του ρεαλισμού[]
Μάθημα χορού, Έντγκαρ Ντεγκά (1871).
Γαλλικός ρεαλισμός[]
- Γκουστάβ Κουρμπέ
- Ζαν Φρανσουά Μιγέ
- Εντουάρ Μανέ
- Έντγκαρ Ντεγκά
Γερμανικός ρεαλισμός[]
- Georg von Dillis
- Wilhelm von Kobell
- Friedrich Wasmann
- Friedrich von Amerling
- Ferdinand Georg Waldmuller
- Franz Kruger
- Carl Blechen
- Adolf Menzel
Αμερικανικός ρεαλισμός[]
- Thomas Eakins
- Winslow Homer
- Francis Coates Jones
- James Abbott McNeill Whistler
- Thomas Pollock Anshutz
- Augustus St. Gaudens
Η θέση του στην Ελληνική πεζογραφία[]
Η πλειοψηφία των πεζογράφων Ελλήνων που ακολούθησαν τις αρχές του ρεαλισμού ήταν ο Γεώργιος Βιζυηνός, o Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, αλλά και οι: Βικέλας, Καρκαβίτσας, Ξενόπουλος, Ψυχάρης, Πάλλης, Εφταλιώτης, Κονδυλάκης, Νιρβάνας, Κρυστάλλης, Δραγούμης, Δέλτα, Παρορίτης, Θεοτόκης και Χατζόπουλος.
Δείτε επίσης[]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[]
| ||||||||||||||||
