Αντρέι Ταρκόφσκι

Αντρέι Ταρκόφσκι

φωτογραφία του σκηνοθέτη
Γέννηση	4.4.1932 Ζαμπράβιε, διαμέρισμα Καντίσκι, επαρχία Κοστρόμσκαγια
Θάνατος	29.12.1986 Παρίσι, Γαλλία
Είδος Τέχνης	Σκηνοθέτης, σεναριογράφος
Βραβεύσεις	Βραβείο του Λένιν, Λαϊκός Καλλιτέχνης της πρώην ΕΣΣΔ

Ο Αντρέι Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι ή Ταρκόβσκι (Андре́й Арсе́ньевич Тарко́вский, 4 Απριλίου 1932 – 28 Δεκεμβρίου 1986) ήταν σοβιετικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος.

Βιογραφία

Παιδική ηλικία και νεανικά χρόνια

Γεννήθηκε στο χωριό Ζαβράβιε, του διαμερίσματος Καντίισκι της επαρχίας Κοστρόμσκα, του σημερινού δηλαδή διαμερίσματος Γιουρεβέτσκίϊ της επαρχίας Ιβάνωφ στον Βόλγα, σε μια οικογένεια λογοτεχνών. Ο πατέρας του, Αρσένιϊ Αλεξάντροβιτς Ταρκόφσκι — υπήρξε ποιητής και μεταφραστής, με καταγωγή από το Κιροβογκράντ της Ουκρανίας. Η μητέρα του, Μαρία Ιβάνοβνα Βισνιακόβα, αποφοίτησε από το Λογοτεχνικό Ινστιτούτο της Μόσχας.

Το έτος 1935 ο Αρσένιϊ Αλεξάντροβιτς αφήνει την οικογένειά του, ενώ το 1941 φεύγει εθελοντής στο μέτωπο, όπου κατόπιν τραυματισμού του χάνει το ένα του πόδι. Η Μαρία Ιβάνοβνα τοποθετείται ως διορθώτρια στο Πρώτο Πρότυπο τυπογραφείο της Μόσχας, όπου και θα εργαστεί μέχρι την συνταξιοδότησή της.

Το 1939, ο Αντρέι εισάγεται στο Μοσχοβίτικο σχολείο № 554 (σημερινό σχολείο № 1060), αλλά ο πόλεμος τον οδηγεί και πάλι σε ένα μέρος της πρότερης παιδικής ηλικίας του. Η μητέρα του παίρνει τον Αντρέϊ και την μικρότερη αδερφή του κατά την εκκένωση της Μόσχας και τους οδηγεί στην περιοχή Γιούριεβιετς της επαρχίας Ιβανόφσκ, στους δικούς της. Ήταν μια δύσκολη περίοδος της ζωής μου. Μου έλειπε πάντα ο πατέρας μου. Όταν ο πατέρας του άφησε την οικογένειά μας, ήμουν τριών ετών. Η ζωή είχε γίνει εξαιρετικά δύσκολη από κάθε άποψη. Έτσι όμως πήρα πολλά από τη ζωή. Ότι καλύτερο έχω στη ζωή, όπως το γεγονός ότι έγινα σκηνοθέτης - όλα αυτά οφείλω στη μητέρα - υπενθύμισε ο Ταρκόφσκι. Η Μαρία Ιβάνοβνα πήγαινε πάνω στον πάγο κατά μήκος του ποταμού το χειμώνα, κουβαλώντας πατάτες από απομακρυσμένα χωριά.

Ήδη από το 1943, οι Ταρκόφσκι επιστρέφουν στη Μόσχα, και ο Αντρέι - στο παλιό του σχολείο, όπου είναι στην ίδια τάξη με τον Αντρέι Αντρέγιεβιτς Βοζνεσένσκι. Τα πρώτα χρόνια ο Αντρέι τα πέρασε με τη γιαγιά, τη μητέρα και την αδελφή του σε ένα ξύλινο σπίτι στην οδό Σίποκ στο Ζαμοσκβορέτσιε (διαμέρισμα της Μόσχας). Και αν και τη ζωή του ο Αντρέι την έζησε κυρίως στη Μόσχα, η εικόνα του σπιτιού του πατέρα του είχε απομείνει σ 'αυτόν ως εκείνη του σπιτιού των παιδικών του χρόνων στο Γιούργιεβγιετς, όπου σήμερα φιλοξενείται το ανοιχτό σπίτι-μουσείο του Ταρκόφσκι. Σε αυτό και αναφέρεται πάνω από σαράντα χρόνια αργότερα στην ταινία «Καθρέφτης», η οποία και αντικατοπτρίζει πολλές από τις εντυπώσεις της παιδικής του ηλικίας - την αναχώρηση του πατέρα του, τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής, την εκκένωση, το σχολείο, την εικόνα της μητέρας με τα δύο παιδιά στα χέρια.

Το σχολικό δίπλωμα του Αντρέι Ταρκόφσκι, το οποίο διατηρείται στο αρχείο του ВГИК, δεν παρουσιάζει κανένα ίχνος ενθουσιασμού ή επιμέλεια σε καμία από τις ειδικότητες - μιλάει, αργότερα για έλλειψη ενδιαφέροντος για τις φυσικές επιστήμες και για ανεκτά επίπεδα γνώσεων στις ανθρωπιστικές σπουδές. Η εκπαίδευση του Αντρέι έχει παραδοσιακά καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά. Επτά χρόνια τον έστειλαν στη σχολή μουσικής της περιοχής του (στην τάξη του φόρτεπιανο), και στην έβδομη τάξη, γράφτηκε στη σχολή καλών τεχνών γνωστή με το όνομα του έτους 1905, όπου σπούδασε ζωγραφική.

Τα έτη 1951-1952 ο Ταρκόφσκι σπούδασε στο αραβικό τμήμα του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Μόσχας, ωστόσο, έπαθε μια διάσειση στις δραστηριότητες της τάξης φυσικής αγωγής, εγκαταλείποντας έτσι αυτές τις σπουδές. "Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής μου, έχω συχνά σκεφτεί ότι μερικές φορές έκανα βιαστικά την επιλογή του επαγγέλματος μου - έγραψε ο Αντρέι στην αυτοβιογραφία του, που κατατέθηκε στο ВГИК, - Δεν γνώριζα επαρκώς ακόμα τη ζωή". Μην ολοκληρώνοντας τις σπουδές του εκεί, γράφτηκε στο Ινστιτούτο Επιστημονικής Έρευνας πολύτιμων μετάλλων και χρυσού, και το Μάιο του 1953 - ακολούθησε ως συλλέκτης μια επιστημονικο-ερευνητική αποστολή του ινστιτούτου НИГРИЗолото στη μακρινή επαρχία Τουρουχάνσκ της περιφέρειας Κρασνογιάρσκ. Εκεί, εργάστηκε για σχεδόν ένα χρόνο στις όχθες του ποταμού Κουρέικα, όπου περπάτησε με τα πόδια εκατοντάδες χιλιόμετρα σε όλη την τάιγκα, και έκανε άλμπουμ με σκίτσα, το οποίο στη συνέχεια δώρισε στο αρχείο του НИГРИЗолото.

    Σε ανύποπτο χρόνο πέρασα μια πολύ δύσκολη στιγμή. Τέλος πάντων, βρέθηκα σε κακή εταιρεία, όντας νέος. Η μητέρα μου με διέσωσε με έναν πολύ παράξενο τρόπο - με έγραψε σε μια γεωλογική αποστολή. Δούλεψα εκεί ως συλλέκτης, σχεδόν ως εργάτης στην Τάιγκα της Σιβηρίας. Και παραμένει η εμπειρία αυτή μια από τις καλύτερες αναμνήσεις της ζωής μου. Ήμουν τότε 20 χρονών...

   

«Όλο αυτό ενίσχυσε την απόφασή μου να γίνω σκηνοθέτης» - έγραψε ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του. Ένα έτος εξωτικής ζωής - εντυπώσεις από την τάιγκα, αποστολές και σχετικές με αυτές ρομαντικές στιγμές - άσκησαν μια άμεση επίδραση στη σκηνοθετική δουλειά του, αν δεν συνυπολογίσουμε και την εκπαιδευτική του εργασία στο ВГИК.

Επιλεγμένο βίντεο

Βιβλιογραφία

• Аносова Н. А. Надеждой гибель озарив: Посвящается семидесятилетию А. Тарковского.
• Тарковский. А. Ностальгия [Архивы и документы; воспоминания и статьи] / Сост. Волкова П. Д.. — М.: АСТ; Хранитель; 2008. — 528 с. ISBN 978-5-17-051170-9, ISBN 978-5-9762-6661-2, ISBN 978-5-94663-584-4.
• Антипенко А. И. ] Андрей Тарковский в объективе Александра Антипенко. — М.: Русь-Олимп, 2007. — 224 с. ISBN 978-5-9648-0149-8.
• Болдырев Н. Ф. Сталкер, или Труды и дни Андрея Тарковского. — Челябинск: Урал-LTD, 2003. — 384 с. ISBN 5-8029-0254-X.
• Болдырев Н. Ф. Жервоприношение Андрея Тарковского. — М.: Вагриус, 2004. — 528 с. ISBN 5-9560-0101-1.
• Волкова П. Д. Андрей Тарковский: Архивы, документы, воспоминания. — М.: Подкова; Эксмо, 2002. — 464 с. ISBN 5-04-010282-8.
• Волкова П. Д. Арсений и Андрей Тарковские. — М., 2004. — 384 с. ISBN 5-94663-117-9.
• Гордон А. В. Не утоливший жажды: Об Андрее Тарковском. — М.: Вагриус, 2007. — 400 с. ISBN 978-5-9697-0341-4.
• Занусси К.. Вспоминая Андрея Тарковского… // Мир и фильмы Андрея Тарковского. — М., 1990. — Cс. 382—386.
• Мир и фильмы Андрея Тарковского / Сост. А. М. Сандлер. — М.: Искусство, 1990. — 400 с. ISBN 5-210-00150-4.
• Михалкович В. И. Избранные российские киносны. — М.: Аграф, 2006. — 320 с. ISBN 5-7784-0305-4.
• Ностальгия по Тарковскому [Антология: Н. Зоркая, А. Вознесенский, В. Юсов, Э. Артемьев, М. Романдин, В. Малявина, Л. Нехорошев, Л. Аннинский, О. Тенейшвили, Ю. Назаров, В. Шитова, С. Нюквист, Э. Юзефсон, М. Ромм, Н. Бурляев, А. Демидова, Э. Демант] / Сост. Я. Ярополов. — М.: Алгоритм, 2007. — 304 с. ISBN 978-5-9265-0388-0.
• О Тарковском. Воспоминания в двух книгах [Антология: Т. Гуэрра, К. Занусси, А. Кончаловский, А. Куросава, В. Шёман, Э. Юзефсон, Д. Банионис, Н. Бондарчук, Н. Бурляев, Н. Гринько, В. Малявина, М. Терехова, О. Янковский и др.]. — М.: Дедалус, 2002. — 560 с. ISBN 5-93154-003-2.
• Перепелкин М. А. Слово в мире Андрея Тарковского. Поэтика иносказания. — Самара: Изд-во «Самарский университет», 2010. — 480 с. ISBN 978-5-86465-479-8.
• Сальвестрони С. Фильмы Андрея Тарковского и русская духовная культура. — М.: Изд-во ББИ, 2007. — 254 с. ISBN 5-89647-145-9.
• Салынский Д. Киногерменевтика Тарковского. М.: Продюсерский центр «Квадрига», 2009. - 576 с. ISBN: 978-5-904162-02-03.
• Суркова О. Е. Книга сопоставлений. — М.: Киноцентр, 1991.
• Суркова О. Е. Хроники Тарковского: «Солярис» // Искусство кино. — 2002. — № 4.
• Суркова О. Е. Хроники Тарковского: «Зеркало» [Ч. 1] // Искусство кино. — 2002. — № 6.
• Суркова О. Е. Хроники Тарковского: «Зеркало» [Ч. 2] // Искусство кино. — 2002. — № 7.
• Суркова О. Е. Хроники Тарковского: «Сталкер» // Искусство кино. — 2002. — № 9; 10.
• Суркова О. Е. С Тарковским и о Тарковском. — М.: Радуга, 2005. — 464 с. ISBN 5-05-006018-4.
• Суркова О. Е. Тарковский и я: Дневник пионерки. — М., 2005. — 487 с. ISBN 5-94663-237-X.
• Туровская М. И. 7 с ½ и Фильмы Андрея Тарковского. — М.: Искусство, 1991. — 256 с. ISBN 5-210-00279-9.
• Фрейлих С. И. Теория кино: От Эйзенштейна до Тарковского. — М.: Академический проект; Фонд «Мир», 2008. — 512 с. ISBN 978-5-902358-03-9, ISBN 978-5-8291-0962-2, ISBN 5-8291-0780-5, ISBN 5-902357-58-6.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ιστότοπος για τον Αντρέι Ταρκόφσκι.
• Φόρουμ για τον Αντρέι Ταρκόφσκι.
• Αρχείο πολυμέσων για τον Αντρέι Ταρκόφσκι.
• Site για τον Αντρέι Ταρκόφσκι.
• Κλαμπ θαυμαστών του έργου του Ταρκόφσκι.
• Ο Αντρέι Ταρκόφσκι ως φωτογράφος.
• Site της ταινίας «Στάλκερ».
• Nostalghia.com (ресурс об Андрее Тарковском) (Αγγλικά).
• Андрей Тарковский в «Энциклопедии отечественного кино».
• Текст Диляры Тасбулатовой к 75-летию Андрея Тарковского.
• Тема «Андрей Тарковский» Форума православной молодежи Уфимской епархии.
• άρθρο του Κρις Μάρκερ σχετικά με τον Ταρκόφσκι.
• Αντρέι Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι.
• Ο Αντρέι Ταρκόφσκι στο site του περιοδικού «Σεάνς».
• Тарковский Андрей — Биография, фильмография на Oldcinema.
• Андрей Тарковский на сайте «Эха Москвы».
• Андрей Тарковский, из дневников.
• «Для целей личности высоких». Андрей Тарковский о себе.
• Андрей Тарковский «Самое динамичное искусство высиживается годами».

Περιλαμβάνει περιεχόμενο με άδεια CC-BY-SA από το άρθρο Тарковский, Андрей Арсеньевич της ρωσόφωνης Βικιπαίδειας (authors)