Artnoise Wiki
Don't have an account?
Register
Advertisement
Register
in: Σελίδες με κατεστραμμένους συνδέσμους αρχείων, Πολεμικοί φωτογράφοι, Φωτογραφία στην Κίνα,
and 3 more

Ρόμπερτ Κάπα

Επεξεργασία
Ρόμπερτ Κάπα
RobertCapabyGerdaTaro
Ο Ρόμπερτ Κάπα σε αποστολή στην Ισπανία, χρησιμοποιώντας μια κάμερα κινηματογραφικής λήψης Filmo 16mm, φωτογραφία της Gerda Taro
Γέννηση 22 Οκτωβρίου, 1913
Βουδαπέστη
Θάνατος 25 Μαΐου, 1954
Βιετνάμ
  • Ο Ρόμπερτ Κάπα (πραγματικό όνομα γέννησης Endre Ernő Friedmann;[1] 22 Οκτώβριου, 1913 – 25 Μαΐου, 1954) ήταν ένας Ούγγρος πολεμικός φωτογράφος και φωτορεπόρτερ που κάλυψε 5 διαφορετικούς πολέμους: τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, τον 2ο Σινο-Ιαπωνικό πόλεμο, τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο σε όλη την Ευρώπη, τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948, και τον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας. Κατέγραψε την πορεία του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου στο Λονδίνο, την Βόρειο Αφρική, την Ιταλία, την μάχη της Νορμανδίας στο Omaha Beach και την απελευθέρωση του Παρισιού. Οι εν δράσει φωτογραφίες του, όπως εκείνες που ελήφθησαν κατά την εισβολή στη Νορμανδία το 1944, απεικονίζουν τη βία του πολέμου με μοναδικό τρόπο. Το 1947, ο Κάπα υπήρξε ο συνιδρυτής του Magnum Photos με, ανάμεσα σε άλλους, το Γάλλο φωτογράφο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν. Ο οργανισμός αυτός υπήρξε το πρώτο συνεργατικό πρακτορείο για ανεξάρτητους φωτογράφους σε παγκόσμια κλίμακα.

Καριέρα[]

Γεννήθηκε ως Endre Friedmann από τους Dezső και Júlia Friedmann στις 22 Οκτωβρίου, 1913 στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Αποφασίζοντας ότι δεν θα είχε λαμπρό μέλλον υπό το καθεστώς της Ουγγαρίας, εγκατέλειψε την πατρίδα του σε ηλικία 18 ετών.

Ο Κάπα αρχικά επιθυμούσε να γίνει συγγραφέας, εντούτοις, βρήκε εργασία ως φωτογράφος στο Βερολίνο και σταδιακά αγάπησε αυτήν την τέχνη. Το 1933, μετακόμισε από τη Γερμανία στη Γαλλία λόγω της ανόδου του Ναζισμού, αλλά ήταν δύσκολο να βρει δουλειά εκεί ως ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος. Υιοθέτησε το όνομα "Ρόμπερτ Κάπα" περίπου εκείνη την περίοδο - ενώ στην πραγματικότητα capa («καρχαρίας») ήταν το παρατσούκλι του στο σχολείο και παράλληλα σκέφτηκε ότι θα είναι πιο αναγνωρίσιμο στο κοινό της Αμερικής, δεδομένου ότι ήταν παρόμοιο με εκείνο του σκηνοθέτη Φρανκ Κάπρα. Του ήταν ευκολότερο να πουλάει τις φωτογραφίες του υπό το πρόσφατα υιοθετημένο αμερικάνικο όνομα και μετά από ένα χρονικό διάστημα ασπάστηκε την περσόνα του Ρόμπερτ Κάπα (με τη βοήθεια της τότε φίλης του, που μεσολαβούσε ανάμεσα σε αυτόν και όσους ενδιαφέρονταν για τις φωτογραφίες που τραβούσε ο “μεγάλος Αμερικανός φωτογράφος, Ρόμπερτ Κάπα”). Η πρώτη δημοσιευμένη φωτογραφία του Κάπα ήταν αυτή του Λέων Τρότσκι την ώρα που έβγαζε έναν λόγο στην Κοπεγχάγη για “Το νόημα της Ρωσικής Επανάστασης” το 1932.[2]

Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος και Κινεζική αντίσταση στην Ιαπωνία[]

Αρχείο:Capa, Death of a Loyalist Soldier.jpg

The Falling Soldier

Από το 1936 έως το 1939, ήταν στην Ισπανία, φωτογραφίζοντας τις φρικωδίες του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, μαζί με την Γκέρντα Τάρο, τη σύντροφό του και επαγγελματία συνεργάτη του, και τον Ντέιβιντ Σέιμουρ.[3] Το 1938, ταξίδεψε στην Κινεζική πόλη της Hankow, που σήμερα ονομάζεται Wuhan, για να καταγράψει την αντίσταση των Κινέζων στην Ιαπωνική εισβολή.[4]

Το 1936 έγινε γνωστός σε όλον τον κόσμο για μια φωτογραφία (γνωστή ως η φωτογραφία του "Στρατιώτη που πέφτει") που για καιρό θεωρούνταν λανθασμένα ότι είχε ληφθεί στο Cerro Muriano στο μέτωπο της Κόρδοβα του Workers' Party of Marxist Unification (POUM) Militiaman[2] που είχε μόλις πυροβοληθεί και ήταν στην διάρκεια της πτώσης του προς το θάνατο. Για μεγάλο διάστημα υπήρξε μακρά αντιπαράθεση σχετικά με την αυθεντικότητα αυτής της φωτογραφίας. Ένας Ισπανός ιστορικός ταυτοποίησε τον νεκρό στρατιώτη με τον Federico Borrell García, από το Alcoi (Alicante). Η ταυτοποίηση αυτή αμφισβητήθηκε.[5][6] Το 2003, η Ισπανική εφημερίδα El Periodico ισχυρίστηκε ότι η φωτογραφία είχε ληφθεί κοντά στην πόλη Εσπέγιο, 10 km από το Cerro Muriano, και ότι ήταν προϊόν σκηνοθεσίας.[7][8] Το 2009, ένας Ισπανός καθηγητής δημοσίευσε ένα βιβλίο με τον τίτλο Shadows of Photography, στο οποίο απέδειξε ότι αυτή η φωτογραφία δεν θα μπορούσε να έχει τραβηχτεί στον τόπο, το χρόνο και με τον τρόπο που ο Κάπα και οι υποστηρικτές του είχαν ισχυριστεί.[9]

Πολλές από τις φωτογραφίες του Κάπα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου θεωρούνταν, για πολλές δεκαετίες, χαμένες, αλλά βγήκαν στην επιφάνεια στην Πόλη του Μεξικού στα τέλη της δεκαετίας του 1990.[10] Καθώς έφευγε από την Ευρώπη το 1939, ο Κάπα έχασε τη συλλογή, η οποία μετά από χρόνια πήρε την ονομασία η "Μεξικανική βαλίτσα".[10] Η ιδιοκτησία της συλλογής μεταβιβάστηκε στο Ίδρυμα Κάπα, και τον Δεκέμβριο του 2007 μετακινήθηκε στο Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας, ένα μουσείο που ιδρύθηκε από τον νεότερο αδερφό του Κάπα, τον Κορνέλ στο Μανχάταν.[10][11]

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος[]

Αρχείο:Capa, D-Day2.jpg

D-Day landings, 6-6-1944.

Αρχείο:Capa, D-Day1.jpg

D-Day landings, 6-6-1944.

Με την έναρξη του Β'Παγκοσμίου Πολέμου ο Κάπα βρίσκονταν στην Νέα Υόρκη. Είχε μετακομίσει εκεί από το Παρίσι προς αναζήτηση νέας εργασίας και για να ξεφύγει από τις διώξεις των Ναζί. Ο πόλεμος οδήγησε τον Κάπα σε διάφορα τμήματα του Ευρωπαϊκού Θεάτρου των μαχών για φωτογραφήσεις. Στην αρχή φωτογράφησε για το περιοδικό Collier's Weekly, πριν να μεταπηδήσει στο Life αφού είχε απολυθεί από το προηγούμενο. Υπήρξε ο μόνος φωτογράφος εχθρικής χώρας στην υπηρεσία των συμμαχικών δυνάμεων. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο ο Κάπα ήταν στη Σικελία με Αμερικανούς στρατιώτες. Τράβηξε αρκετές φωτογραφίες κοντά στη Σπερλίνγκα, τη Νικόσια και την Τρόινα. Οι Αμερικανοί προέλαυναν προς την Τρόινα, μια πόλη με στρατηγική θέση που έλεγχε το δρόμο προς την Μεσίνα (το κύριο λιμάνι της ενδοχώρας της Σικελίας). Την πόλη υπερασπίστηκαν λυσσαλέα οι Γερμανοί, σε μια προσπάθεια να εκκενώσουν όλα τα γερμανικά στρατεύματα. Κατά τις 4 και 5 Αυγούστου, 1943 οι φωτογραφίες του Ρόμπερτ Κάπα απεικονίζουν τον πληθυσμό της Σικελίας να υποφέρει από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών και να εκφράζουν την χαρά τους στην άφιξη των Αμερικανών στρατιωτών. Οι πιο σημαντικές φωτογραφίες της στιγμής εκείνης είναι όταν ένας Σικελός αγρότης υποδεικνύει την κατεύθυνση προς την οποία πήγαν τα Γερμανικά στρατεύματα κάπου κοντά στην Σπερλίνγκα. Στις 7 Οκτωβρίου, 1943, ο Ρόμπερτ Κάπα ήταν στη Νάπολη με τον ρεπόρτερ του Life Will Lang Jr. και φωτογράφησε τον βομβαρδισμό του ταχυδρομείου της Νάπολης.[12]

Ακτή Ομάχα[]

Η πιο φημισμένη δουλειά του προέκυψε στις 6 Ιουνίου του 1944 (ημέρα της απόβασης στην Νορμανδία) όταν βγήκε κολυμπώντας στην ξηρά με το δεύτερο κύμα εφόδου στην Ακτή Ομάχα. Έφερε μαζί του δύο κάμερες Contax II οι οποίες είχαν φακούς 50 mm και πολλά ρολά έξτρα φιλμ. Ο Κάπα τράβηξε 106 εικόνες στις πρώτες δύο ώρες της εισβολής. Παραδόξως, ένα μέλος του προσωπικού του περιοδικού Life στο Λονδίνο έκανε ένα λάθος στον σκοτεινό θάλαμο και ρύθμισε τον στεγνωτήρα πολύ ψηλά με αποτέλεσμα να λιώσει η φωτοευαίσθητη επιφάνεια των αρνητικών σε τρία ολόκληρα ρολά και περίπου στο μισό από το τέταρτο καρούλι. Μόνον έντεκα λήψεις από το σύνολο ανακτήθηκαν. [13][14] Ο Κάπα ποτέ δεν ανέφερε στον επικεφαλή του γραφείου του Λονδίνου σχετικά με την απώλεια των τριάμισι καρουλιών φιλμ της απόβασης την D-Day.[15]

Αν και ο δεκαπεντάχρονος βοηθός εργαστηρίου ονόματι Dennis Banks ήταν υπεύθυνος για το ατύχημα, μια άλλη εκδοχή των γεγονότων, που σήμερα βέβαια θεωρείται ως αναληθής αλλά είχε αποκτήσει μεγάλη διάδοση, κατηγορούσε τον Larry Burrows, που εργαζόταν στο εργαστήριο όχι ως τεχνικός αλλά ως "tea-boy".[16] Το περιοδικό Life τύπωσε μερικές από τις λήψεις στο τεύχος του της 19ης Ιουνίου του 1944 με λεζάντες που περιέγραφαν το απόσπασμα ως "ελαφρώς εκτός εστίασης", εξηγώντας ότι τα χέρια του Κάπα έτρεμαν λόγω της έντασης της στιγμής (κάτι που ο ίδιος αρνήθηκε).[17] Ο Κάπα χρησιμοποιούσε αυτή τη φράση ως τίτλο στον αυτοβιογραφικό του λογαριασμό του πολέμου, Slightly Out of Focus.

Το 1947 ο Κάπα ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση με τον φίλο του συγγραφέα John Steinbeck. Τράβηξε φωτογραφίες στη Μόσχα, το Κίεβο, το Τμπιλίσι, το Μπατούμι και ανάμεσα από τα ερείπια Στάλινγκραντ. Το χιουμοριστικό ρεπορτάζ του Steinbeck, A Russian Journal, είχε εικονογραφηθεί με φωτογραφίες του Κάπα. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1948.

Το 1947, ο Κάπα ίδρυσε την cooperative venture Magnum Photos with Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, William Vandivert, David Seymour, and George Rodger. Το 1951, έγινε ο Πρόεδρος.

Ο Κάπα περιηγήθηκε το Ισραήλ μετά την ίδρυση του ως Κράτος, και παρείχε άφθονες φωτογραφίες για ένα βιβλίο για το νέο έθνος που γράφτηκε από τον Ίρβιν Σόου, με τον τίτλο Αναφορά στο Ισραήλ.

Πρώτος Πόλεμος της Ινδοκίνας και θάνατος[]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Κάπα ταξίδεψε στην Ιαπωνία για μια έκθεση που αφορούσε την Magnum Photos. Ενόσω βρίσκονταν εκεί, το περιοδικό Life του ζήτησε να πάει σε μια αποστολή στην Νοτιοανατολική Ασία, όπου οι Γάλλοι πολεμούσαν για οχτώ χρόνια ήδη στον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας. Και παρά το γεγονός ότι είχε ορκιστεί να μην φωτογραφήσει άλλον πόλεμο μερικά χρόνια νωρίτερα, ο Κάπα αποδέχτηκε την πρόταση και συνόδευσε το Γαλλικό σύνταγμα με άλλους δύο δημοσιογράφους από το Time-Life, τους John Mecklin και Jim Lucas. Στις 25 Μαΐου 1954 στις 2:55 μ.μ., κι ενώ το σύνταγμα διέρχονταν από μια επικίνδυνη περιοχή κάτω από πυρά, τότε ο Κάπα αποφάσισε να αφήσει τζιπ του και να πάει μέχρι το δρόμο για να φωτογραφίσει την προέλαση. Περίπου πέντε λεπτά αργότερα, οι Mecklin και Lucas άκουσαν μια έκρηξη. Ο Κάπα είχε πατήσει σε νάρκη. Όταν έφτασαν στο σημείο του ατυχήματος ήταν ακόμη ζωντανός, αλλά το αριστερό του πόδι είχε θρυμματιστεί, και είχε και ένα σοβαρό τραύμα στο στήθος του. Ο Mecklin ζήτησε ιατρική βοήθεια και ο Κάπα μεταφέρθηκε σε ένα μικρό υπαίθριο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του κατά την άφιξη του. Πέθανε κρατώντας την κάμερά του στο χέρι του.

Προσωπική ζωή[]

Το 1934 ο "André Friedman", όπως αποκαλούσε τον εαυτό του εκείνη την περίοδο, γνώρισε την Gerda Pohorylle, μια Γερμανοεβραία πρόσφυγα. Το ζευγάρι διέμενε στο Παρίσι όπου ο Αντρέ δίδαξε στη Γκέρντα φωτογραφία. Μαζί επινόησαν το όνομα και το ίματζ του "Ρόμπερτ Κάπα" ως ενός διάσημου Αμερικανού φωτογράφου. Ενώ η Γκέρντα διάλεξε το όνομα Γκέρντα Τάρο, καταφέρνοντας να γίνει επιτυχημένη με τις δικές της δυνάμεις. Ταξίδεψε με τον Κάπα στην Ισπανία το 1936 με την πρόθεση να συγκεντρώσει υλικό από τον Ισπανικό εμφύλιο. Τον Ιούλιο του 1937 ο Κάπα έκανε ένα σύντομο επαγγελματικό ταξίδι στο Παρίσι ενώ η Γκέρντα παρέμεινε στη Μαδρίτη. Σκοτώθηκε κοντά στο Brunete στη διάρκεια τη ομώνυμης μάχης. Ο Κάπα που κατά τα λεγόμενα ήταν αρραβωνιασμένος μαζί της, σοκαρίστηκε βαθιά και δεν παντρεύτηκε ποτέ.

Τον Φεβρουάριο του 1943 ο Κάπα γνώρισε την Ελέιν Τζάστιν, την όμορφη νεαρή σύζυγο του ηθοποιού Τζον Τζάστιν. Αμέσως ερωτεύτηκαν και η σχέση τους κράτησε μέχρι το τέλος του πολέμου, αν και ο Κάπα περνούσε το περισσότερο μέρος του χρόνου του στο μέτωπο. Ο Κάπα αποκαλούσε τρυφερά την κοκκινομάλα Ελέιν "Pinky," και η ερωτική τους περιπέτεια έγινε το θέμα των πολεμικών του απομνημονευμάτων με τίτλο Slightly Out of Focus. Το 1945, η Ελέιν διέκοψε τη σχέση της με τον Κάπα και παντρεύτηκε τον φίλο της Chuck Romine.

Μερικούς μήνες αργότερα ο Κάπα έγινε ο εραστής της ηθοποιού Ίνγκριντ Μπέργκμαν, που ταξίδευε στην Ευρώπη την εποχή εκείνη για να διασκεδάσει τους Αμερικανούς στρατιώτες. Τον Δεκέμβριο του 1945 ο Κάπα την ακολούθησε στο Χόλυγουντ, όπου εργάστηκε για την εταιρεία American International Pictures για ένα σύντομο διάστημα. Η Μπέργκμαν προσπάθησε να τον πείσει να την παντρευτεί, αλλά ο Κάπα δεν επιθυμούσε να ζήσει στο Χόλυγουντ. Η σχέση τους έληξε το καλοκαίρι του 1946 όταν ο Κάπα ταξίδεψε στην Τουρκία.

Κληρονομιά[]

Ο νεότερος αδερφός του, Κορνέλ Κάπα, που ήταν επίσης φωτογράφος, εργάστηκε για να διατηρήσει και να προωθήσει την κληρονομιά του Ρόμπερτ, αλλά και να αναπτύξει τη δική του ταυτότητα και στυλ.

Προκειμένου να διατηρήσει την φωτογραφική κληρονομιά του Κάπα και άλλων φωτογράφων, ο Κορνέλ ίδρυσε το Διεθνές International Fund for Concerned Photography το 1966. Για να δώσει σ'αυτήν την έκθεση μια μόνιμη κατοικία ίδρυσε το Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας στην Νέα Υόρκη το 1974.

To Overseas Press Club δημιούργησε ένα βραβείο προς τιμήν του, το Robert Capa Gold Medal. Δίνεται κάθε χρόνο στον φωτογράφο που έχει κάνει "το καλύτερο δημοσιευμένο φωτογραφικό ρεπορτάζ από το εξωτερικό, που απαιτεί ξεχωριστό θάρρος και πρωτοβουλία".[18]

Ο Κάπα είναι γνωστός για τον επανακαθορισμό της φωτοδημοσιογραφίας σε περίοδο πολέμου. Η δουλειά του έρχεται κυριολεκτικά μέσα από τα χαρακώματα σε αντίθεση με την πιο arms-length προοπτική που είχε επικρατήσει πριν. Φημίζονταν ότι είχε πει ότι, "Αν η φωτογραφία σου δεν είναι αρκετά καλή, τότε δεν είσαι αρκετά κοντά."

Στο Κάπα έχει πιστωθεί ο όρος Generation X. Το χρησιμοποίησε ως τίτλο για ένα φωτογραφικό δοκίμιο για τους νέους άντρες και γυναίκες που μεγάλωναν αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το εγχείρημα πρωτοπαρουσιάστηκε στην Picture Post (UK) και το Holiday (USA) το 1953. Περιγράφοντας την πρόθεσή του, ο Κάπα είπε "Ονομάσαμε αυτήν την άγνωστη γενιά, The Generation X, και ακόμα και μες τον πρώτο ενθουσιασμό μας συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ μεγαλύτερο απ΄αυτό που το ταλέντο μας και οι τσέπες μας θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας." [19]

Το 1995, χιλιάδες ανητικά από φωτογραφίες που ο Κάπα είχε τραβήξει στην διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου βρέθηκαν σε τρεις βαλίτσες που είχαν εγκαταλειφθεί σε έναν σκηνοθέτη σε μια πόλη του Μεξικού από τη θεία του. Το 1939, κι αφού ο Κάπα εγκατέλειψε την Ευρώπη για την Αμερική στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτά τα αρνητικά είχαν αφεθεί πίσω σε έναν σκοτεινό θάλαμο στο Παρίσι και είχε θεωρηθεί ότι χάθηκαν κατά την διάρκεια της Ναζιστικής εισβολής στο Παρίσι. Δεν είναι γνωστό πως τα αρνητικά ταξίδεψαν στο Μεξικό, αλλά προφανώς ο Κάπα ζήτησε από τον διαχειριστή του σκοτεινού θαλάμου, έναν Ούγγρο φωτογράφο τον Imre Weisz, να φυλάξει τα αρνητικά του κατά την διάρκεια των ετών 1939 και 1940. Ο Jerald R Green, ένας καθηγητής στο Queens College, πληροφορήθηκε με επιστολή από τον Μεξικανό σκηνοθέτη σχετικά με την ανακάλυψη. Τον Ιανουάριο του 2008, τα ανητικά διαβιβάστηκαν στο Ίδρυμα Κάπα, αλλά ο Μεξικανός σκηνοθέτης ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος.[20]


Πολιτική[]

Ως έφηβος ο Κάπα είχε συνταχθεί με το Munkakör (Ομάδα Εργασίας), μια ομάδα σοσιαλιστών και αβάν γκαρντ καλλιτεχνών, φωτογράφων και διανοουμένων με επίκεντρο γύρω από την Βουδαπέστη και συμμετείχε τακτικά στις διαδηλώσεις ενάντια στο καταπιεστικό καθεστώς του Μίκλος Χόρθυ. Το 1931, μόλις πριν να δημοσιευθεί η πρώτη του φωτογραφία, ο Κάπα συνελήφθη από τη μυστική αστυνομία της Ουγγαρίας, ξυλοκοπήθηκε, και φυλακίστηκε για την ριζοσπαστική πολιτική του δράση. Η γυναίκα ενός αξιωματούχου της αστυνομίας —που τύχαινε να γνωρίζει την οικογένειά του— πέτυχε την απελευθέρωση του Κάπα υπό τον όρο ότι θα εγκατέλειπε την Ουγγαρία αμέσα.[2]

Η εφημερίδα Boston Review περιέγραψε τον Κάπα ως "έναν αριστεριστή και δημοκράτη — και παθιασμένα αντι-φασίστας στον 2ο Ισπανικό Εμφύλιο ..." Στην διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου ο Κάπα ταξίδεψε μαζί και φωτογράφησε το κόμμα Workers' Party of Marxist Unification (POUM), στην υπηρεσία του οποίου ήταν και ο Τζορτζ Όργουελ, και είχε ως κατάληξη να τραβήξει την πιο διάσημη φωτογραφία του.[2]

Το Βρετανικό περιοδικό Picture Post δημοσίευσε τις φωτογραφίες του από την Ισπανία συνοδευόμενες από ένα πορτραίτο του Κάπα, με προφίλ την απλή περιγραφή: "Είναι ένας παθιασμένος δημοκράτης που ζει για να τραβάει φωτογραφίες."[2]

Βιβλιογραφία[]

  • Death in the Making, 1938.
  • The Battle of Waterloo Road, 1941.
  • Invasion!, 1944.
  • Slightly Out of Focus, Henry Holt and Co., New York, 1947.
  • A Russian Journal, by John Steinbeck and Robert Capa, Viking, New York, 1948.
  • Report on Israel, by Irwin Shaw and Robert Capa, Simon & Schuster, New York, 1950.
  • Robert Capa: Photographs, 1996.
  • Heart of Spain, 1999.
  • Robert Capa: The Definitive Collection, 2001.
  • Blood and Champagne: The Life and Times of Robert Capa, 2002.

Δείτε επίσης[]

  • Magnum Photos
  • Φωτορεπορτάζ

Παραπομπές[]

  1. ↑ Capa, Robert (ανακτήθηκε 2009-02-18 )
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 http://bostonreview.net/BR30.2/linfield.php
  3. ↑ "New Works by Photography’s Old Masters," New York Times, April 30, 2009
  4. ↑ Stephen R. MacKinnon includes photographs by Robert Capa, Wuhan, 1938: War, Refugees, and the Making of Modern China (Berkeley: University of California Press, 2008).
  5. ↑ Proving that Robert Capa's Falling Soldier is Genuine: a Detective Story, Richard Whelan, American Masters, PBS Website.
  6. ↑ Iconic Capa war photo was staged: newspaper, AFP.
  7. ↑ (In spanish) Las fotos expuestas en el MNAC desvelan que la imagen mítica de Robert Capa fue tomada lejos del frente de batalla
  8. ↑ Faking Soldier: The photographic evidence that Capa's camera DOES lie... and that his iconic 'Falling Soldier' was staged
  9. ↑ "New Doubts Raised Over Capa’s ‘Falling Soldier’," New York Times, August 17, 2009
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 But they do not include negatives of the famous photograph. Randy Kennedy, "The Capa Cache", New York Times, 27 Ιανουαρίου, 2008.
  11. ↑ Kennedy, Randy (January 27, 2008). "The Capa Cache". The New York Times. http://www.nytimes.com/2008/01/27/arts/design/27kenn.html?ref=arts. Ανακτήθηκε την January 27, 2008. 
  12. ↑ Slightly Out of Focus, Henry Holt and Company, New York, 1947, p.104.
  13. ↑ The Magnificent Eleven: The D-Day Photographs of Robert Capa
  14. ↑ Slightly Out of Focus, Henry Holt and Company, New York, 1947, p. 151
  15. ↑ "Moments of war, captured by the master", by Peter Aspden, Financial Times (London), October 4 2008
  16. ↑ Snapshot, The Weekly Newsletter of A Better Photo website, trivia section.
  17. ↑ Slightly Out of Focus, Henry Holt and Company, New York, 1947, p. 151; Capa, Robert (2001) Slightly Out of Focus Modern Library War, New York. It should be noted that earlier in this account, Capa stated that his "empty camera trembled in my hands." (p.148) This prevented him, however, from loading a new roll of film, not from taking clear shots of the battle.
  18. ↑ Overseas Press Club of America, Awards Archive.
  19. ↑ Ulrich, John. "Introduction: A (Sub)cultural Genealogy". Andrea L. Harris. GenXegesis: essays on alternative youth. σελ. 3. http://books.google.com/books?id=v10ZUR_Ca3EC&lpg=PA3&pg=PA3#v=onepage&q&f=false. 
  20. ↑ Hill, Amelia. Photographer Capa's lost treasure chest unearthed, Guardian: The Observer, January 27, 2008.

Αναφορές[]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[]

Περιλαμβάνει περιεχόμενο με άδεια CC-BY-SA από το άρθρο Robert Capa της αγγλόφωνης Βικιπαίδειας (authors)
Community content is available under CC-BY-SA unless otherwise noted.
Advertisement

Fan Feed

More Artnoise Wiki